Wat kan acupunctuur bij verminderde vruchtbaarheid betekenen?

Functionele onvruchtbaarheid is vaak stress-gerelateerd en komt het meest voor bij vrouwen die in een stressvolle omgeving werken of leven. In de Chinese geneeskunde wordt acupunctuur gebruikt om stress in het lichaam te verminderen door de sympathische tak van het autonome zenuwstelsel te reguleren. De behandeling richt zich ook op mogelijke hormonale onevenwichtigheden en problemen met de bloedsomloop.

Chinese kruiden en acupunctuur versterken de kwaliteit van het bloed en bloedtoevoer naar de baarmoeder en eierstokken, wat de eicelkwaliteit kan verhogen. Ook hormonen kunnen worden gereguleerd en daarmee de temperatuur in het lichaam, wat de kwaliteit van het slijmvlies ten goede komt. Het baarmoederhalsslijmvlies kan verbeteren, waardoor het zaad makkelijker naar de baarmoeder kan zwemmen. Baarmoederslijmvlies van hogere kwaliteit kan een bevruchte eicel beter voeden, wat de kans op zwangerschap veel groter en de kans op miskraam veel kleiner maakt. Eileiders kunnen vrij worden door kruiden, acupunctuur en veranderingen in voeding.

Ook voor de zaadproductie, het verbeteren van de zaadkwaliteit maar ook de kwantiteit, zijn acupunctuur en Chinese kruiden zeer goed inzetbaar.

Als u ervoor kiest om IVF te ondergaan, wees ervan verzekerd dat recente studies hebben geconcludeerd dat acupunctuur uitgevoerd onmiddellijk voor en na IVF de kans op een levensvatbare zwangerschap aanzienlijk verhoogt (lopende studies bevestigen deze bevindingen.) Acupunctuur vermindert uteruscontracties, die kunnen bijdragen aan het falen van IVF behandelingen, voor, tijdens en na IVF. Acupunctuur kan ook de bloedtoevoer naar de baarmoeder verhogen, waardoor een zeer gunstige omgeving ontstaat waarin zwangerschap kan ontstaan. Een behandeling moet minimaal 1/2 uur voor de implantatie en 1/2 uur na de implantatie worden uitgevoerd. Om maximaal voordeel te behalen, worden wekelijkse behandelingen aanbevolen ten minste twee maanden voor de start van IVF.

Vruchtbaarheid IVF, IUI, ICSI

Verminderde vruchtbaarheid kan allerlei oorzaken hebben. Bij 30% van de koppels ligt de oorzaak bij de man, bij 30% bij de vrouw en bij 30% is er een gecombineerd probleem. Bij ongeveer 10% is geen oorzaak te vinden en is er sprake van onbegrepen onvruchtbaarheid.

Onvruchtbaarheid wordt gedefinieerd als het onvermogen om zwanger te worden na een jaar van onbeschermde gemeenschap. Er zijn twee soorten onvruchtbaarheid: primaire onvruchtbaarheid, dat is onvruchtbaarheid zonder enige voorgaande zwangerschap, en secundaire onvruchtbaarheid, verwijzend naar gevallen waarin er een vorige zwangerschap is geweest.

Oorzaken van onvruchtbaarheid bij vrouwen kunnen zijn: geen ovulatie krijgen, verstopte eileiders, endometriose, verminderde receptiviteit van het baarmoederslijmvlies, problemen met de kwaliteit en kwantiteit van het baarmoederhalsslijmvlies, niet de juiste hormoonlevels produceren van prolactine, progesteron of oestrogeen, ontstekingen in het kleine bekken of aangeboren afwijkingen in de baarmoeder. Vervroegde overgang, maar ook overgewicht of ondergewicht kunnen het hormonale stelsel en daarmee vruchtbaarheid verstoren. Ook bepaalde ernstige ziekten en hun behandeling, zoals kanker, kunnen vruchtbaarheid verminderen.

Bij mannen, het meest voorkomende probleem is de kwaliteit van het sperma. De hoeveelheid levend sperma kan te laag zijn, er kunnen teveel afwijkende vormen zijn of een probleem met de voortbeweging van het sperma. Medicijnen, alcohol, drugs, (veel) contact met plastic en verf, strakke onderbroeken en onvoldoende volwaardige voeding kunnen ook zorgen voor onvruchtbaar sperma.